Тавдугаар сар.

Бичээгүй хичнээн ч удсан юм дээ. Хугацаа их өнгөрчээ...
Блогоо их санажээ, олон олон зүйлийг бичмээр санагдавч, амжихгүй гэсэн ганцхан шалтаг тоочих юм.
Эхлүүлмээр хүсээд байгаа ч дотроо айдастай, байгаад л байх.
Амьдрал үргэлжлээд л, нэгэн хэвийн... Өдөр бүр нэг зүйлсээ давтаад л, уулздаг хүмүүстэйгээ уулзаад л. Нэг бодлын уйтгартай мэт боловч, бусад заримд нь ийм үе ч ийм амьдрал чбайхгүй гэж бодхоор баярламаар.
Хайрлуулаад л, хайрлаад л амьдраад л баймаар. Гэвч тийм амар амьдрал гэж хаа байхав дээ. Гэхлээ л бүх зүйл хүний сэтгэлээс шалтгаалдаг гэдгийг алхам тутамдаа амьдралынхаа цаг хором бүрт мэдэрсээр...

Заримдаа ямар ч сэтгэл хөдлөл байхгүй юм шиг мөртлөө, заримдаа сэтгэл минь маш хүчтэй догдлох юм. Заримдаа ...