Атуусны зогсоол...

Яая, хөөрхөн хүйтэн байна шүү ,,,

Хэзээ билээ дээ хэхэ, мартцан явжийшд :P  хэдхээн хоногийн өмнө урдны урд өдөр юм уу даа байжийсан чинь аймр бүр аймр гоя цас оров оо гармаар санагдаад тэгэхээр нь цаг орой болсон ч гэсэн дэлгүүр гарчаад ирий гээд гарсын. Дэлгүүрээ ороод мааксфаан шиклаад авчихаад л дэлгүүрээс гарч ирээд тэнгэрлүү хараад л зүгээр л нүдээ аниад л хэсэг зуур суужийсан чинь хажууд хөрш маань хүрээд ирэв ээ. 

Сайн уу майна уу энээ тэрээ бла бла гээд л ойр зуурын сонин сайхан хууч хөөрч хэсэг суулаа. Тэгээд  2уулаа цасан дундуур цэцэрлэг тойроод алхав... Алхаал явжийсс чинь нөгөөх чинь цас шиддэг байна шд хэхэ тэгээд хэсэг зуур яг л хүүхэд шиг хүүхэд насандаа оччихсон юм шиг санагдтал цасаар хэсэг байлдаад яг тэр үед юу ч бодогдохгүй сэтгэл нэг л хөнгөн болов... Яг тийм мэдрэмжийг мэдрээгүй удсан байснаа анзаарав, яг л хүүхэд шиг инээлдээд л инээлдээд л хэхэ. 

Зарим хүмүүс баярлаад хөөрөхөөрөө яг л хүүхэд шиг зантай болчихдог юм шиг санагддын харин зарим хүмүүс зүгээр л тэр мэдрэмжээ нуудаг, мэдрэмжээсээ айдаг яг л өөрөөсөө зугтаж, өөрийнхөө мэдрэмжийг үл тоодог... Яриулаад л байвал яриад байна бүр хөөрчихсөн нүд нь хүртэл эргэлдээд л... 

Хүний тийм л дүр төрхийг харах юм бол тэр хүнд итгэхээсээ айхгүй ээ. 

Итгэхээсээ айхгүй ээ гэж нээх хүнд итгээд хаширцан хүн шиг бичээдийна уу хэхэ. 

Нээх олон итгэл алдраагүй ч сүүлд итгэл алдсан үеэс хойш ийм л сэжигч, гатнуул шиг, яах бол гээд л өөртөө нэг бодлын хана ч юм уу хашлага ч юмуу тиймэрхүү юм босгочихоод байна. 

Хааяа ингэж бодож байсан ч хүний амнаас яг өөрийнхөө бодлыг сонсоно гэдэг аягүүү сонин, эвгүүм байлээ хэхэ. 

Гэхдээ тэр цагт хөгжилтэй байсан ч толгойд шооол өөр юм бодогдоостой, хэхэ мангар байна уу? 

 Хүн гэдэг чинь өөрөө янз, янз. Тэр олон янз дотор сэтгэл гэдэг бүр хамгийн зэвүүн мөртлөө бас хамгийн тэнэг нь юм шиг...

Ядахад хүмүүс тэр хамгийн зэвүүн, тэнэгрүү нь тэмүүлдэгийг яаалтайв...!

Амидайдаа нэг л үг хэлж байсан тэр минь одоо ч бас байсаар л байгаа юм байна лээ. Цаг хугацаа өнгөрөхөд харьцахгүй байхад бүгд мартагдаж чадна гэж бодож байсан маань эсрэгээрээ болчих юм өөө.. Яаамаар ч юм. 

Зүгээр л сэтгэлээ дагаад явья гэхээр чадкуу, больё гэхээр бас чадкуу.. Ор тас мартаад орхиж чадкуу.

Гэхдээ би чадна.